Prof. Adam Proń – laureat Nagrody FNP 2002
Prof. Adam Proń urodził się w 1951 r. w Sosnowcu. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej, doktorat uzyskał na Uniwersytecie Pensylwańskim, a habilitację na Politechnice Warszawskiej. Od 1993 jest profesorem tytularnym. Od 1974 r. nieprzerwanie pracuje na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, w latach 1984 -1996 pracował w Akademii Górniczo-Hutniczej, a od 1998 r. – w Komisariacie Energii Atomowej (Commissariat a lEnergie Atomique) w Grenoble.
Opublikował ponad 190 artykułów z dziedziny polimerów przewodzących i związanych z nimi obszarów chemii, a także z zakresu nauki o materiałach, które należą do publikacji wyznaczających postęp nauki światowej w tych dziedzinach. Jest również autorem 3 patentów, wykorzystywanych przez wielkie światowe firmy.
Otrzymanie w 1977 r. domieszkowanego poliacetylenu, tworzywa wielkocząsteczkowego o przewodnictwie metalicznym („metalu polimerowego”) dało podstawę dla stworzenia materiałów nowego typu, łączących zalety polimerów z właściwościami elektroprzewodzącymi metali. Pojawił się nowy typ tworzyw o ogromnych możliwościach aplikacyjnych, rewolucjonizujących wiele dziedzin techniki.
Prof. Proń uczestniczy w światowych badaniach nad polimerami przewodzącymi od ich zarania. Współpracował z ich odkrywcami, późniejszymi noblistami prof. A. G. MacDiarmidem i prof. A. J. Heegerem. Zainicjował w Polsce badania polimerów przewodzących samoistnie, intensywnie rozwijając tę dziedzinę nauki począwszy od 1980 r.
Do najbardziej znaczących osiągnięć Laureata i jego zespołu należy otrzymanie przewodzącej polianiliny, przetwarzalnej zarówno z roztworu, jak i na drodze termicznej, sposobami podobnymi do stosowanych w przetwórstwie polichlorku winylu.
W ostatnich latach grupa prof. Pronia zajmuje się syntezą organiczno-nieorganicznych układów hybrydowych, w których nanokryształy półprzewodników nieorganicznych stanowią integralną część łańcucha polimeru.
Cofnij