Laureat Nagrody FNP’98 w dziedzinie nauk technicznych za wyjaśnienie zjawiska wielostadialnej krystalizacji materiałów szklistych i opracowanie na tej podstawie niekonwencjonalnych szkieł do zastosowań proekologicznych.

Ur. w 1931 r. Ukończył studia w specjalności technologia szkła na Wydziale Ceramicznym Akademii Górniczo-Hutniczej (1955). Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1960 r., a następnie habilitował się na tej uczelni w 1966 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1976 r., a profesora zwyczajnego w 1985r. Jest członkiem korespondentem PAU w Krakowie. W 1997 r. wybrany został do Komitetu Badań Naukowych.

Od 1951 do 1980 r. pracował na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, gdzie m.in. pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych. Od roku 1980 pracuje na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH i jest kierownikiem Katedry Szkła i Emalii. W latach 1984 – 1990 był dziekanem tego Wydziału.

Zajmuje się badaniami struktury i właściwości szkieł o niekonwencjonalnym składzie chemicznym, czynnikami determinującymi ich trwałość oraz procesami krystalizacji materiałów szklistych. Wniósł również istotny wkład w rozwój mineralogii i technologii surowców mineralnych, a także termochemii i analizy termicznej materiałów oraz minerałów. W dziedzinach tych ma znaczący dorobek wyrażający się publikacjami i wychowaną prze siebie kadrą naukową, za co nadane mu zostały tytuły Członka Honorowego przez Polskie Towarzystwo Ceramiczne, Polskie Towarzystwo Mineralogiczne oraz Polskie Towarzystwo Kalorymetrii i Analizy Termicznej.

Szkła tego typu mogą być stosowane np. w medycynie jako materiały bioaktywne (m.in. do wypełniania ubytków kostnych), a także w hodowli roślin jako rodzaj nawozu mineralnego, ponadto jako wskaźniki skażenia atmosfery (szkła sensorowe do celów ochrony zabytków) lub – w postaci porowatych materiałów szklistych – jako nośniki katalizatorów oraz materiały dla ultrafiltracji i sorbenty.

Cofnij